Carya ovata
Witte bitternoot / Shellbark hickory
Juglandaceae (Okkernootfamilie)Eetbare plantdeel (2)
Noten,
sap
Lees bij 'consumptievorm' voor veilige bereidingswijzen
Giftig plantdeel (1)
Geen
Witte bitternoot is in het voedselbos onderdeel van de kleine bomen-grote struiken. In het proces van ecologische successie is het een climaxsoort. De groeisnelheid is langzaam. De plant bereikt gemiddeld een hoogte van 15 tot 35 meter en een breedte van 10 tot 25 meter.
Het bladerdek is halfopen. De Witte bitternoot is bladverliezend. Het blad loopt uit in mei.
De Witte bitternoot heeft een penvormig diep wortelstelsel. Deze soort zal zichzelf waarschijnlijk niet verspreiden in het voedselbos. De Witte bitternoot is geen stikstofbinder.




Groeiplaats
- Vorstgevoeligheid - hele plant
-
- Vorstgevoeligheid - bloesem
-
- Lichtklimaat
-
- Voorkeur voor wind
-
- Bodemtextuur
-
- Bodemvocht
-
- Grondwater niveau
-
- Zuurgraad bodem
-
- Bodemvruchtbaarheid
-
Bloei en bestuiving
- Bloei piek
- begin mei, half mei, eind mei
- Bloei duur
- enkele weken
- Bestuiver
- wind
- Bevruchting
- deels zelfbestuivend, steriel
Levensduur en plantgezondheid
Ziektegevoeligheid
zeer resistentOogst en consumptie
Noten
Sap
- Oogstlocatie
- Op de bodem
- Start oogstperiode
- Begin oktober, half oktober, eind oktober
- Oogstperiode - duur
- Enkele weken
- Uniformiteit oogstperiode
- Gemiddeld
- Oogstmethodes
- Handmatig, met gereedschap
- Consumptie vorm
- Vers, verwerkt
- Natuurlijke bewaarbaarheid
- Jaar
- Markt
- Niche
- Consumptie vorm
- Vers
- Natuurlijke bewaarbaarheid
- Jaar